ноќ (имн.) - испрати (гл.)

Привршуваше ноќта и таму високо заспиваа ѕвездите и ние ден дочекавме со надеж и ноќ испративме со болка...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
И како веродостоен доказ за вистинитоста на својата приказна ја земаа месечината - Бог направил така, таа ноќ испратил да грее во Потковицата и на земјата јасна месечина, јасна небаре јасно сонце, за да им го осветли патот на праведниците, на свети Јован Крстител и на Бошета нивни: сега веќе не Јанчески, туку нивни, од Потковицата.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)