ноќ (имн.) - кон (предл.)

Во ноќите кон ѕвезденото небо загледана - секогаш со најсветлата од ѕвездите зборувала...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Додека под нашите раце бесшумно исчезнува ноќта кон наслутениот смев интимни сосема одиме Оваа постела потна е море со високи бранови што во пените на чекањето ги фрлаат нашите тела и на тој пат што мами сосема измешана плови зелена гранка од соништата и раката од пелин Па сѐ по малку сетни рацете твои како пристан тогаш сум и брод и галеб што во него ќе слета и ја наоѓам во него онаа неизбежна вистина што мавта и подмладува со рацете на ветерот
„Дождови“ од Матеја Матевски (1956)
- Тип, тап! Тип-туп! - одекнуваше тапиот чекор.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Таа ноќ кон Битола се приближуваше крупна, црна сенка.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)