Настанува ноќ толку надежна за штирите жени што дошле да го молат сведенот да им ја благослови со плод утробата.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
„Боже, дали виде кога тој воскликна ‘Ме допре’?
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Ако не пропиев пиво и не се опијанев онаа ноќ толку многу, не ќе го сретнев мојот поранешен сопруг и на моите чевли не ќе им беше потребна поправка. - Оххх ...
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
А кога се бакнавме, по филмот „Дејвид и Лиза“ во кинотеката дури во Рајнбек и во ноќ толку студена што ниедна бактерија или вирус не би можеле да преживеат, тоа не беше ништо повеќе од бегло допирање на усните.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Како можеше во толку летни ноќи толку соништа да се претераат, толку чуда да ни се пресенат?
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Таа имаше капут со подигнати раменици, од вештачко крзно и плетен шешир навлечен преку веѓите, и ја бакна мојата рака кога излегувавме од салата во праскотот на ноќта.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)