Бе рекле, тоа е онаа иста поетика на прошетката којашто, своевремено, на книжевен план, толку успешно ја промовираа француските надреалисти при средбата со магијата на еден Париз (иако нејзината генеза треба да се бара веќе кај Бодлер).
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
„ Асоцијациите со 1001 ноќ или со приказните на Шехерзада се повеќе од очигледни.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Неговото тело, што пред мои очи го натоварија во една количка, беше тело на младинец од 20 до 22 години, во европски но бедни алишта: тоа е заедничкиот тип на злосторниците што беа фатени или убиени онаа ноќ или утредента.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Очигледно, минатата ноќ или рано утринава си ја зел змијата.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Сега му се одолжувале на покојникот за прикаските со кои ги обогатувал во Кукулино во претпразничните ноќи или во празничните попладниња и брзале да бидат мудри како што бил тој некогаш.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Ноќта ја минале со молчење.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)