И ноќта и денот немаат крај сѐ има крај а никако почеток... сѐ уште темнина, тишина...
„Разминувања“
од Виолета Петровска Периќ
(2013)
Таа ноќ и стариот, заборавен вагон доживеа мала среќа.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
И правдата и зимата и поезијата и возовите и ноќта и реките...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И ноќта и патот и копнежот со мене се остаток од нешто што ќе биде.
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)