Најпосле се проѕевна и се извлечка од војничкиот кревет, ги истресе отпушоците и пепелта од облогата на шлемот и го стави на глава, така што му ги прекри очите.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Над мене стоеше Земанек; јас лежев, ми ставаа ладни облоги на челото.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Отец Иларион цела ноќ му редеше топли и студени облоги на главата од Наќо.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)