Крсте го испушти надесно моливот, се наведе небаре да си го земе, ја подаде левата рака под клупата, го залепи левиот образ на самата штица и очите сами се вперија право во неа.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Ако таа пропаганда се восползува со сплеткарења против нејзините непријатели, тогаш интелигенцијата треба да му го објасни на народот недостојниот образ на работењето на таа пропаганда и да го повика самиот да си ги брани животните свои интереси.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Светлина се растури и се разлеа наоколу, се подигна до таван, го осветли лицето и очите на Пандократорот; се пројаснија крилјата на ангелите и образите на светците.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Потоа човекољубецот Бог, којшто го стори и не го остави човечкиот род без разум, туку сите луѓе ги доведува до разум и спасение, се смили на човековиот род, па им го испрати Св. Константина Филозоф, наречен Кирил, праведен и вистинољубив маж, кој им приготви 38 букви, едно по образ на грчката азбука, а други според словенскиот јазик.
„За буквите“
од Црноризец Храбар
(1754)
Веселба и расположение владееја на трпезата, богатство од живот зрачеше од здравите и румени обравчиња на децата, и задоволство на секој што јадеше и пиеше.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Девојката од пред малку донесе чаши и ги остави на масата.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Кога им се допреа образите во поздравот, тој виде дека мазниот образ на човекот во костумот, светнат од колонска вода, го сече долга лузна, сѐ уште по малку црвена.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Не обраќајќи ѝ се на никоја посебно, додека уште ѝ го гали образот на малечката, вели, трудејќи се најстарата да го чуе и истовремено во ретровизорот покажува дека би се фрлил во длабочините на погледот што му го нуди малечката, предизвикливо насмеана: „Што би било малечкава вечерва да преспие кај мене, а јас утре да ви ја донесам во Гостивар?“ „Не може!“ вели најстарата.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
„Јасно ли ти е што си сторил?“ „Да“ - мирно вели Глигор. По образите на претседателот избива розовина.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
- На добро е ами како. Зар да го извалкаме образот на нашиот татко Добре, најдобриот човек на светот!
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Сурлите онемеа, набабрените образи на Циганите тажно спласнуваа.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Меките образи на дедото пламнуват како да си гите веѓи во тежок јазол, се мурти: - Ете, вели, - ние ве раѓаме, вие ни судите.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Не минаа ни три дни, а недостигот од козјо млеко беше очигледен: образите на децата веќе беа бледи зашто млекото од козите беше главната, ако не единствената храна на многу семејства во Козар маало, во градот, насекаде во пасивната сиромашна јужна република, која мораше веднаш, небаре по наредба да доживее брз индустриски развој.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Мислиш, некој, на полноќ, се мие образ на јазот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)