оган (имн.) - веќе (прил.)

Огнот веќе го зафаќа и покривот од куќата, целата чатија.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Кога огнот веќе беше достапен во секоја продавница за десет денари, Прометеј конечно реши да го напушти митското време.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Оти оган веќе не држи и деца веќе не плачат во таа куќа. Само бурјани трева, бозје и цволика ѝ се пикаат во темелите, во ѕидовите и ја поткопуваат отсекаде.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Огнот веќе потклекнува и се намалува, се повлекува од лицата наши.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Кога се наближивме, од огнот веќе ништо не можевме да видиме.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Крај огнот веќе клечи Богородица и со едно гранче буричка во белата пепел.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Ѓезвето во оганот веќе брои.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)