огин (имн.) - да (сврз.)

Златни деца на туѓа рака оставени, зар маќеата мајка ќе биде, огин да ја изгори...
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Ете, и... ви го растурија бракот. Огин да ги изгори...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
И, за да не му рече оџата: „Оти не ми снесе јајце?“ - он си плусна раците, како петле со крилја, и му викна: - Ку - ку -ри - гу!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Добар ден, Пејо, рекол.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
ИТАР ПЕТРЕ ПОИТАР ОД НАСРАДИН-ОЏА
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
А, рекол, они коа слезнах од каштата, дадоа ми едно кавенце и питаа ме: „Пејо, некој огин да не виде ваа вечер некаде?“ Јас им кажах дека у селото не го видох, ама, ехеее видох го уф планината.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Аџаба така некој огин да горе низ селото или некој далечен огин да си гледал...?
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Кинисал си Пејо. Минало една година.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Попусто колнеше: „Огин да ве изгори! Трујач да ви биде!“ - и го тргаше од рацето на војниците.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)