огледало (имн.) - ги (зам.)

Земи го, Спиридоне, за твоите колчишта е арно, а јас треба ново да купам. (Наместува крагна и машна.)
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Едниот од бандитите се шета по хотелските ходници “како Наполеон на Света Елена”, а друг пред огледалото ги вежба гестовите за “оживување на својот брат”.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Во отсјајот на огледалата ги забележа мустаќите и брадата кои сношти, за време на големиот танц, ги немаше на неговото лице.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
На огледало ги видов, ,Кито моме".
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Татко беше задоволен што неговиот соговорник ја прифаќаше тезата за библиотеката која, всушност, во крајна линија, можеби како подвижно огледало ги поврзува блоковите во испрекинатото историско време на човекот на Балканот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
ТЕОДОС: (Пред огледало ги чисти мустаќите со четкиче.) Тји, бре мурдарлак! Ништо чисто не може да види човек.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)