огледало (имн.) - ја (зам.)

Потоа се качив горе во собата и бавно пред огледалото ја вадев шминката од очите и веќе избледениот кармин на усните.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Не можеле никако да ја извадат пијавицата, туку преку некои направи и огледала ја отруле.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Додека од огледалото ја гледаше Јанте во душата ѝ ѕвонеа зборовите на Херо.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Пред огледалото ја извадив и преостанатата шминка, а потоа го превртив на себе лесниот фустан и зедов да се соблекувам за да одам в кревет.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Огледалото ја крши светлината и остро ја расплиснува во неговите запалени зеници.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)