Да се биде жив меѓу толку скаменети лица, да се биде слободен во кафезот на изгубените души, да се биде заљубен во пламенот на изгорените срца, да се биде победник во очите на ѕверовите, да се биде ангел во кругот на светиот оган, да се биде дел од сегашноста со слики од минатото, да се биде дел од фантазијата со одраз во искршените огледала, да се биде дел од сонот меѓу забите на светот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Се плашам од сопствениот одраз во огледалото, го гледам тоа што несакам да го видам, а тоа што сакам да го видам е од другата страна на стварноста, нејзината опачина е моето вистинско лице.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Едноставно да се биде човек во свет на хаос во кој ја проектираме хармонијата, човек кој во секоја пора од постоењето, низ олујата на времето ја бара својата совршена форма.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Се плашам од дивиот нарав што во часовите на осаменост ја труе мојава душа со желба за одмазда, зошто сакам да бидам повеќе од човек, носен од внатрешниот порив кој ќе ме отуѓи од се што е човечко, а се што е човечко ме направи тоа што сум.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Уште повеќе изненадува што рефлексот во огледало на косата на девојчето изгледа како рефлекс од косата на Мона Лиза и/или Belle Haleine, набљудувани од ист агол.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Тоа би можело да укаже на фактот дека Ергенот е одраз на Невестата во огледало (и обратно) - што веќе беше споменато во врска со Големото стакло: Областа на Невестата е одраз во огледало на областа на Ергенот (или обратно).
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Кога го виде сопствениот одраз во огледалото се освести.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Луѓе кои знаат дека одразот во огледалото не е нивен, а сепак му нанесуваат шминка и ја поправаат фризурата пред да го пуштат надвор. Туѓи одрази шетаат низ град.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
Секому од нив му изгледаше дека другиот е свој одраз во криво огледало. Сега во се личеа еден на друг.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Дали тој моќен, примамлив свет од кој нештата не можат да и го одделат погледот (како обземениот Нарцис од својот одраз во водата), ќе го наречеме чудо, фантазија или постоење?
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
М отиде и до следниот излог. Повторно немаше одраз во стаклото.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Од најраното значење на поимот кое датира од античка Грција, јавниот простор речиси секогаш е урбан простор.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Ова има свој одраз во многуте современи теоретски размислувања за јавниот простор, каде градовите остануваат во фокусот на анализата.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Другиот навод од Борхес - последниот од трите епиграфи - гласи вака: “Друга школа тврди дека сето време веќе истекло и дека нашиот живот е само сеќавање или одраз во квечерина, несомнено кривотворен и испокасапен, од еден неповратен процес.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Следната (школа, тврди), дека историјата на универзумот - и во неа нашите животи и најситните поединости од нашите животи - е писмо кое го создава некој понизок бог со цел да се разбере со ѓаволот. okno.mk | Margina #32-33 [1996] 14
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)