Јанче долго молчеше со погледот закован во трпезата, разговараа тие тројцата сами, во гостинската одаја, а кога го управи на Дамческите, во нивните очи виде иста таква беспомошност каква што го имаше него навасано.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
И чудно како, но и покрај тоа што со свои очи видов и гледам, сепак немам ниеден аргумент со кој овој ремнав човек би го обвинил.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
И пак како онаа бубачка со многу очи виде сѐ што беше околу него - облак, сив и гол полжав, се прикрадува кон високите покриви на трите нови и бели источни згради и некаква матна посребреност на далечните грбави планини, брзи гулаби, згуснати во својот лет над камените ребра на мостот, околу кој се плеткаше лута и матна вода.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Нејзиниот поглед беше рамнодушен и сосема наивен, но Даниел во нејзините очи виде знаење и сожалување и сиот ентериер одеднаш стана жртва на неверство.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
„Од другото мени“, ѝ рече.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Со крајот на окото виде како братучедот си ги оближува усните.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Тој со очи видел и со уши чул оти таа работа ливаѓани му ја калемат.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Само еднаш. Да пробам еден капут, како божем за мене да ќе го земам, ама, не за џабе се рекло ѓаволот ни ора ни копа, па во следната секунда со крајот на окото видов како мојот ранец трча по „Румели џаде“ на Осман Бег, а јас во неплатениот капут по бабата во романска носија, со широко ромско здолниште (да не кажам сукња), претворена, чиниш, во брзата птица итрица.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
ПАНДЕ: А, може и за нешто друго да враќаат!... Со очи видов луѓе вратени за овие работи.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
И конечно, поенатата: „Ќе го преземам рабинското место на Солун на Лаг Баомер15 во 5683 (1933) година и се надевам дека ќе бидам рабин кој ќе воспостави брак помеѓу Евреите од Истокот и Евреите од Западот, кој ќе ги обедини во единствена нација на Израилот, за благосостојба на нејзиното духовно постоење и напредок, како во егзил така и во земјата Израелска”. 16
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Со сопствени очи видов христијански учител кој водеше приредба со еврејски песни на децата во училиштето.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Првпат тој ден во неговите очи видов светла капка, проклет да бидам, тој плачеше.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Со крајчето на окото видов нешто жолто-бело како во дијагонала испреплеткано прострелува низ собата.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Маци стоеше на долапчето во собата, се облизнуваше и ме гледаше.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Беа качени на чардакот кога тој ја крена раката за здравица и го рече она за небото и за ѕвездите, и навистина ти велам, многумина од тие сериозни Козаци и Белогардејци се расплакаа, и со свои очи видов како сите се свртија на Исток, каде и сега се наоѓа нивната татковина, и се прекрстија по трипати, а потоа се поклонија кон тој нивен Исток, и тоа личеше на простување, на последно збогување.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
И навистина, еден коломенски позорникар со сопствени очи видел, како што се разјаснило, зад една куќа привидение; но бидејќи по својата природа бил слаб, така што еднаш обично повозрасно прасе, откако излетало од некоја си приватна куќа, го соборило наземи, на громка смеа на кочијаши што стоеле околу него и од коишто тој побарал по еден грош за тутун поради ваквиот подбив, и така, бидејќи бил слаб тој не посмеал да го запре, туку така си одел по него низ мракот сѐ додека привидението наеднаш не се свртело и, застанувајќи, не прашало: „Сакаш нешто?“ – и му покажало таква тупаница, каква што тешко ќе најдеш меѓу живите.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Меѓутоа, привидението било многу високо по раст, имало огромни мустаќи и упатувајќи се по сѐ изгледа кон Обуховскиот мост, наполно исчезнало во ноќниот мрак.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)