Тоа беше последната реална слика што му остана во свеста на Гого, пред да му падне преку очи некаква пајажинеста мрежа од мрак, а снагата да му залебди во наглув и безвоздушен простор, небаре му се престорила во бабуле надуено до препукнување.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Но секогаш кога се приближуваше со чунот полн риба до контролорите кои требаше да му го земат десетокот за еминот, нему му доаѓаа пред очи некакви чудни слики на непознати места, некакви други рибници каде што тој ловеше сам во свој далјан, некакви други брегови и весла што со леснотија на крилја го цепеа среброто на водата.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)