Некогаш со затворени очи те гледам пред мене, и ја допирам твојата душа, единствена.
„Разминувања“
од Виолета Петровска Периќ
(2013)
Љубувче, со солзи на очи те молам, седи си дома денес.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Тоа беше една од оние слики кои се направени така што очите те следат кога се движиш.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Секогаш очите те посматраат, а звукот те обвива.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Навистина, кога ќе се појавиш ти топлината доаѓа, навистина, кога во очи те гледам светлината ми приоѓа, вистина е сликата пред очи која не исчезнува, доброто го чувствувам, другиот темен крај засекогаш што вознемирува избледува, зрак на нежност ме облива сине мој, во прегратки се насмевнуваш, засекогаш тука затреперуваш, косите ги милуваш, ти живот мој си и вечна вистина, за напредок мој инспирација и причина, патник од мојот почеток до крај, иако се уште не знаеш, навистина.
„Илузија за сон“
од Оливера Доцевска
(2013)
Доаѓам пак и молчам. Очиве те бараат некаде високо, високо - твојот врв на рамо ми се потпира!
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)