На очи ти гори човекот, а не можеш да му помогнеш. Папоти и се топи.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Или оној со врзаноно око ти се пофалил? Тропни ѝ на вратата, ти рекол, ќе ти отвори, ровка е.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- Кој си ти и кој ти ги видел очите да те праша за кого јас ќе се мажам?
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Очите ти се полнат, а душата ти е празна.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Очите ти се собираат, ти се затвораат ко склопци. А и да се пулиш, ништо не гледаш.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Го прочитав писмото и во умот, ко за себе, реков: кај исчезна, кај поштук фати стрико Бојане, та цела година ни око ти немам видено, ни глас чуено?
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)