око (имн.) - бел (прид.)

Се креваше тоа грдо сподобие на прсти пред нас, и окото бело му светкаше, и насмевка на лицето му се јави.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Потоа го следи со очи белиот авион што веќе исчезнуваше.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Потоа го следи со очи белиот авион што веќе исчезнуваше.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)