око (имн.) - одеднаш (прил.)

Нејзините сонливи очи одеднаш се ококорија.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Од тие нејзини зборови се плашев како од смрт, заради тие зборови си ја посакував смртта: посакував да умрам, и мама да жали над моето мртво тело, со својата тага да биде казнета за тоа што на почетокот од мојот живот беше болката, тогаш, кога не знаев дека болката ќе ме следи целиот живот, како скриена рана од која капе крв, капка по капка.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тогаш тој доцнеше на работа и беше многу нервозен.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
И понекогаш, кога мојот поглед ќе се впиеше во нејзиниот поглед, нејзините очи одеднаш се менуваа, таму каде што беше стрепетот се јавуваше омраза, а нејзините усни ги изустуваа зборовите од кои се плашев како од смрт: “Ќе беше подобро да не те родев.”
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Кога застана на вратата, соочена со тој тажен остаток од мајка ѝ, очите одеднаш ѝ се наполнија со солзи од болка што никогаш дотогаш ја немаше почувствувано.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)