И едниот и другиот Онисифор темно гледале, обајцата имале долги раце и арамиски тврди чела.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Од полумракот, зад последните маси, келнерите со омраза ги гледаа.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Можело да се поверува дека само омразата ги зближува.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Сега, без да се знае дали во омразата ги држи страв, нишка со која, како што мислии едниот и другито, е врзан за надеж дека ќе преболедува, се повлекуваат со лазење, нечујно.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Тој и така беше лут на Бошка Манева, но сега, откако чу дека омразата ги фатила и децата, се дојадоса.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)