Трајанка сега си спомни за сето тоа и затоа и таа почна да плаче како и секогаш кога мајка ѝ ќе седнеше крај ковчегот и со зетовските чорапи во кои беше парата ќе почнеше да ѝ раскажува за нејзиниот добар татко.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
- Зарем таа пара ќе му ја дадеш на арамијата? – праша ужалено.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Сите мои другари ќе доаѓаат тука да се капат. Што пара ќе собереме.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)