Во политиката, како во Куновиот модел за промена на теориите во науките, аномалиите внатре старите парадигми можат бескрајно да се натрупуваат без да обезбедат доволна основа за критика сѐ додека не е понудена некоја нова опција.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)