парк (имн.) - наспроти (предл.)

Дека дури и атомите, потчинувајќи се на неговата волја, го презреле аполонскиот ред Да, да – промрморува тато, седнат на клупата, додека од луна паркот наспроти, долетуваат стреловите детски извици: - повторно воскреснуваат сенишните преданија.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)