пат (имн.) - те (зам.)

Одењето по патот те исполнува. Чекор напред - политички памфлет.
„Записки“ од Милчо Мисоски (2013)
Прв пат те видов кога влезе во еден бар во Јокохама.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Го гледаше и му завидуваше: - Блазе си ти тебе, низ зелени треви и убави цвеќиња патот те води, а златното сонце те грее.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
КЕВА: (Дури сега го согледува ножот и премира од страв.)
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Затоа последен пат те молам, кандисај! Дај ми изин! Чекаат мој збор, јас чекам твој...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
КАДАР (10) назад на (8) БАРБАРА: Последен пат те видов кога имаше седум годинки.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Ќелиите се скроени за виновници Без вина јас се изборив и со катанец ќе се оковам Да не го видите сиромавиот валкан образ Се изморив од изгубени битки Но го видов крајот на војната како приведение Лебди во зеницата која затупува ко замаглени очила Во диви сенки од без трага Виорот избриша сѐ Ако патот те одведе во непознатото, таму ќе се сретнеме Ти со срце поцврсто од камен, а јас сенка в копана во камен.
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Го гледаше и му завидуваше: - Блазе си ти тебе, низ зелени треви и убави цвеќиња патот те води, а златното сонце те грее.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
„Спиеше ли цело попладне?“ одрежа жена му. „Четири пати те викав, но немаше одговор.“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)