пат (имн.) - точно (прил.)

Иако сите ја сметаа за налудничава, овој пат точно знаеше каде оди.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ту ни се чинеше дека сме на пат точно да го определиме, ту го губевме сфаќајќи Margina #26-28 [1995] | okno.mk 145 дека сме тргнале во погрешна насока: ја губевме ориентацијата, застанувавме, се враќавме, а звукот притоа стануваше сѐ послаб, поодалечен, поизмамувачки, за да се загуби конечно како нејасен шум во маглата. *** Се обидувавме многупати потоа, мојата роднина Емилија и јас, да ја најдеме необичната куќа која, чувствувавме имаше некаква таинствена врска со звукот на бродот.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)