Почека додека настана пауза од гласовите и тогаш го прати својот глас нагоре, кон лавиринтот од дрвенарија.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Требаше да се направи пауза од седум дена, па да почнеш со вториот циклус, но поради општата лоша состојба во која се наоѓаше паузата се пролонгира на дваесет дена.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Во едно писмо напишано во септември таа година, Винсент му кажува на својот брат каде си го бара лекот: „Мил брате – секогаш ти пишувам во паузата од работата – работам напорно како вистински безумник, чувствувам придушена страст за работа повеќе од кога и да било.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
И можете да си претставите каков впечаток направи мојата реч, дури и на моноклесијата, која намерно стана по пауза од еден ден, што бев ја направил предодениот ден, кога настојував собранието да се претвори во моноклесија.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
И верувам дека тоа ќе придонесе за моето оздравување”.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Во паузата од половина час беше организиран коктел со мала закуска.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)