А тој ми рече: господине, имате нешто на маицата: Јас погледнав надолу, кон стомакот и се стаписав: на мене стоеше брошот на Луција, црниот пајак со златни нозе; се беше закачил со едната нога и висеше.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Опишувањето на она што го гледав одејќи од реката кон кулата, синиот пајак со златна глава го сфати како игра на зборови.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Пајакот со златна глава воздивна во себе.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Се изгуби како и пролетта со сето свое шаренило пред малку.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Синиот пајак со златна глава безгласно се кикотеше под мојата кошула.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Помеѓу реката и шумата на четирите годишни времиња удри граната.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Глас се разнле низ Европа: „Без прекин и без замор Рокамонболо нива копа, Ќе засади семче само!“
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
ДЕН ЗА ПРЕСМЕТКА
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
И штотуку го рече тоа, синиот пајак со златна глава го снема.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)