пештера (имн.) - неосветлен (прид.)

Ноќта: пештера неосветлена, Јас - среде темнината, Во срцето празнина Зината, студи далечината Кон која тргнувам, конкоја Некој ме довикува, ме кани, Меѓу сите збрани, а изгубени Меѓу сите сами и полудени.
„Сонети“ од Михаил Ренџов (1987)