пиле (имн.) - и (сврз.)

Низ куќата се ширеше миризбата на печеното пиле и на корите.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Миризбата на печеното пиле и тестото на тикушот допре и до ноздрите на Камилски.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Првин се меси тестото, дел за подлогата, а дел се сука за покривање на вметокот, кој се состои од сосот на вареното пиле и три до четири заматени јајца.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Сепак си во право, да го оставиме овој разговор за други времиња, да се вратиме на османскотурските заемки, кои се употребуваат до денешни дни за означување разни солени и слатки јадења, како и пијалаци.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Потоа тикушот се пече во фурна или под сач...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Штом ќе излезела од храмот променета, просветлена и ведра, благословена од Бога, почнувала со секојдневното сновење: од чистењето на храмот и на иконите до спаструвањето на пилињата и на кутрињата, од тимарењето на кравите и на телињата, до последното скалило на камбанаријата итн., и тоа со ред, со усул, без тегоба, без жалба, без замор.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Ми се чини оти успеав да ѝ го насликам записот на годините врз лицето, сјајот на самотноста, тишината со која таа разговара со рибите во езерото, гласот со кој ги довикува пилињата и кутрињата, жужалците и светулките...
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Го бев сварил пилето и така, само сварено, со малку солца, го ручав и, еве, сега го вечерам.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Колку ли само театарски чинители, бегајќи од сопствениот стерилитет, влегуваат на туѓа територија (се мисли на театарските сцени) и необмислено, неодговорно и недоследно ги уништуваат животите на илјадници слепи пилци и кокошки.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
И дали си придонела за распаѓањето на твоето гнездо со тоа што си летала како ластовица од работа дома и обратно, а секогаш во клунот си носела црви за пилците и за боксерот мочко (вечниот победник во мечевите во рингот без јажиња).
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
АРСО: Тоа така се вели зборот само, инаку чорбаџиите ги јадат пилињата и прасињата, а сиромасите — опинците.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
(Ја клава во устата, ја запалува со својата и му ја подава на Теодос.) Еве, ти куме, завиткана и запалена!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Се вртам: по нас идат непознати пилишта и пасат по леите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
За нив татко ми прикажуваше оти тие биле брат и сестра и ич не живееле како што рекол Господ, та беше ги колнала мајка им и татко им да се сторат пилиња и да одлетаат в поле, та да се бараат и еден други и да не се најдат.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
И за вистина, синко Силјане, беа се сториле пилци и си пошле в поле да живеат по трњето и катаден еден други да се бараат и да не можат да се најдат и да се видат.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Додека беа на прошетка мама Злата го подготви ручекот: имаше од питата, сарма од зелка, печено пиле и баклава - тоа беше вистински празничен ручек. ***
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Една ноќ гумата бесно влета во колибата како при експлозија, бркајќи ги пилињата и расфрлајќи ги лонците на сите страни! Самата дојде, брзо тркалајќи се.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)