На овој начин, графиката на староерменското писмо претставува продукт на слободно творештво на нејзиниот создавач и не е резултат на историска девијација или на графичка репродукција на некој определен систем на писмо- Маргина 37 95 прототип.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Со тоа се објаснува фактот дека староерменското писмо покажува графички врски со повеќе системи на писмо, но не се сведува во целина на ниеден определен графички систем.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
За такви утврдувања, неопходно е разгледување на посуштествените внатрешни карактеристики на системот на писмо, што би послужило како основа за претпоставување на зависноста на определен систем на писмо од определен извор.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Една од ваквите внатрешни системски карактеристики на писмото претставува редоследот на графемите во системот и токму во тој поглед ерменскиот систем на писмо покажува неспорна врска со грчкиот систем на писмо: токму според моделот на грчкиот систем се издвојуваат соодветните звуци и се сместуваат во определен редослед, кој на почетокот го рефлектира редоследот на грчката алфабетска низа.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)