Еве што писмо ми напишал немирниот стрико Бојан Димански, пензионираниот каменорезец:
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
„Мила Томаица, твоето писмо ми го разубави денот!
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Добил вест дека татко му умрел во Америка и во писмото ми вели: ,Крстете го Иван, како што се викаше татко.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Се сеќавам, во едно од последните писма ми пишуваше како човек обземен од восхит, задоволен од она што го сторил, од она што тој го наречуваше добродетелство.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Не смеев да се препуштам на лоши мисли. Жена ми Агна, во едно писмо ми пишуваше: „Не смееш да се препуштиш на чувството на малодушност.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)