По повод неговото дипломирање, од парите што ги заштедил од неговата студентска работа во Медиа центарот на YALE, нѐ честеше едно патување во Порто Рико.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Две напоредни ‘граматики’ во кои нештата се разликуваат меѓу себе од начинот на кој, платоновски речено, се огледуваат во огледалото на говорот“ („Хаику во Скопје“).
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Ги заборави веселите средби по повод неговото доаѓање.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Наидов на неа во интервјуто на Душко Коваќевиќ направено по повод неговиот прием во САНУ.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Можеби најсоодветната одредница на овој свет светот којшто сосема спонтано и ненаметливо, но толку живо и впечатливо, егзистира во Човекот со четири часовници ќе даде самиот автор, иако по повод неговите прочуени „анти-упатства за лична употреба“.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Кривошееви не се делеа освен со дедо ми.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Откако го опиша во споменатово дело своето протерување од СССР, В. Војнович напиша едно писмо по повод неговото лишување од советското државјанство, датирано со 17 јули 1981 година, Минхен и го упати до највисокото (најмалку 1,70 м - во тоа време, сега секако има и повисоки) советско раководство: „Г-не Брежњев, Вие незаслужено високо ја оценивте мојата дејност.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Ха! Тоа, се чини, допрва ќе го доживуваме) “Москва 2046”.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)