површина (имн.) - штом (сврз.)

Беспомошноста, бидејќи сликата повторно испливува на површината штом водата ќе се смири; и задоволството, дека од нас зависи создавањето и разурнувањето на тој свет на илузијата.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Го викнав да ми се придружи.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)