поглед (имн.) - им (зам.)

Разговорот им секна. Молчат. Погледот им скита по дрвјето, по парталите од облаци што високо бродат над боровите.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Фотографијата на Дишан од 1945 година од мене е оддалечена еден метар и ме гледа. Тој поглед им вели, особено на младите: Кој си ти? Што ни носиш?
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Кога ѝ додава тенки мустаќи на Мона Лиза, тој вели: „Не се хипнотизирајте со вчерашните насмевки. Измислете насмевки за иднината.“
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Се заврте кон него. Погледите им се сретнаа.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Средбата на погледите им беше дрска: Марко изразуваше сомневање а Су остануваше на своето.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Погледот им беше устремен накај сртот на Беласица што се одразуваше на јасното небо како остра црна рецка: таму некаде во нејзиното подножје, се наоѓаат младинските бригади, нивна крајна цел.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
А погледот им остануваше постојано заталкан и на самата граница на изгубеноста во тоа разресено и ниско стежнато небо, кое изгледаше исто како над шумата да беше налегнат некој со години нестриган овен со своето руно, под кое беше исто онака топло и заглушно.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Е, тоа беше златното време на шадханите од кое, фала му на Севишниот, и јас нешто фатив.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Девојките собрани во некоја од авлиите тие песни ги слушаа со тага, вдишуваа од вечерниот мирис на ѓуловите по бавчите, се кикотеа запирајќи го везењето и се дошепнуваа за момчињата врз кои крадешкум им паднало окото или од чијшто поглед им затреперило срцето тој ден; или пак седеа замислени, зашто најголем број од љубовите на Јалија и на Дорќол4 завршуваа неостварени.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Кога и јас самата отидов за да ги видам со свои очи, она што најмногу ме допре беа нивните усти зинати од глад по туѓото ; и празните погледи им ги видов на воините, загледани во ништожноста.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)