Ама и подот е топол. Неговата топлина ми преоѓа на лицето, ми ги дополнува образите.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Подот е послан со рогузи и стари истраени ќилими, а под камарите сѐ до вратата, поредени се перници полнети со слама.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
А и подот е изгребан, небаре свињи да го копале.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
На бетонскиот под е фрлена само една рогузина.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)