Исто така, изгледа оправдано ова да се прошири и на генералниот епистемолошки случај, со сите импликации за картезијанската перспектива.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Обете поенти зависат од потребата за јавни ограничувања, кои ја подвлекуваат суштинската дистинкција - дистинкцијата помеѓу следењето на правилото и (само) мислењето дека некој го следи правилото - а нивната основа Витгенштајн, како што е познато, ја наоѓа во договорот.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)