„Поетот се посветува и изгорува во тоа да изнајде јазик во јазикот“, вели Пол Валери.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Со посебно внимание Поетот се однесува кон разретчената коса и кон брадичето, кое, за жал, од неодамна и не е компактно црно, туку на повеќе места оснежено, а помеѓу врвот на брадата и долната усна постои и едно бело перче што потсетува на дамка од млеко, или траг од шампита.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)