поздрав (имн.) - им (зам.)

Преминувам на другата страна, за поздрав им замавнувам на војниците кои дремат на клупата пред караулата, свртувам десно и го фаќам патот за Ψαραδες – Pcarades.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Се движеше меѓу редиците и како поздрав им ги изговараше имињата: „Сашо - Нина, Марија - Жарко, Стефан - Цвета, Теми.“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)