поим (имн.) - за (предл.)

Иако овој проблем се среќава во повеќе формулации, во поедноставена форма тој се сведува на прашањето: Дали постои и ако постои од каков вид е врската помеѓу она што се случува во духот и она што се случува во телото и неговата физичка средина?
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Всушност, станува збор за тоа дали и како феномените на духот (според некои автори феномените на свеста) би можеле да се протолкуваат со поимите за материјалните феномени.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Чанга занесено го слушаше, макар што му недостигаа многу други знаења и поими за наполно да го разбере сето тоа.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Сликите на апокалиптичниот сон ги заменува неговата способност за брза рационализација: Геханна, јудејскиот непрецизен поим за пеколот како што, впрочем, јасно покажав во мојот докторат, е доработен во Куранот и таму е преименуван во Џаханнам или Џехеннем. Во Солун велат – во џенем.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Се сети дека пред да биде уапсен и донесен со специјален авионски лет во Виена, тој цели петнаесет месеци лебдеше во облаци.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Експресивноста на стариот Микеланџело, кој како подобро да ги познава бездните на пеколот од Данте, го разорува статичкиот поим за хармонија и неговата рационална техника на скусување.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Ништо не се случило. „Јас немам поим за што зборуваш“.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Беше десетина години постар од мене, но поим за мојата генерација. Фраер и пол!
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Значи, некаква македонска словенска национална преродба е просто празна работа на неколку фантазери, 127 коишто притоа немаат никаков поим за јужнословенската историја.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Половата разлика ја потврдува празнината која стои помеѓу поимите за феминитет создадени од мажи и искуствата на жените.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
„Ма, немој да ме зезаш!“, се смеам јас, а тој ми намигнува како предвоен швалер со два прста мустаќ како Клерк Гебл и ми раскажува: „Ти немаш поим за животот, дете.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
(Ibid.,стр. 15): „Бидејќи поимот за јако не би можел да се конципира, освен во спротивставување со слабо, тогаш зборот кој кажува „јако“ содржи, едновремено, сеќавање на „слабо“, благодарение на што поимот токму почнува да постои.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Револуцијата, според него, ја упропасти Франција залудно трошејќи ги националните вредности во име на еден божем правилен поим за нацијата: „Оној ден кога му ја отсече главата на својот крал, Франција изврши самоубиство“.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Па, што знам јас. Се занесувам и мислам дека разбирам што се случува околу мене, а во суштина немам поим за ништо.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Но поимот за единицата постои во нас како поим на нешто. Да речеме, на аршинот.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Слична тенденција се воочува во Србија кадешто пак имаме држава која не се темели врз модерниот поим за народност, туку се споила со една пред-државна етничка мешавина, па така на Косово на иста територија парадоксално постојат две паралелни држави: српската државна власт и парадржавните тела на Република Косово.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
На крајот, сиот поим за добрина и лошотија ќе биде покриен со само шест зборови - всушност, со еден збор.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Освен храната и искачањето, она што останало као поим за квалитет се и кондурите од Пеко што се носат по 15 години, оделата Мура, делотворниот Лексилиум, Рашица џемпери, чорапи 5 за 100, сендвич ѕид со петка тервол, мушки гаќи 3 за 100...
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Пресудно е што тој го отфрла Сосировиот поим за знак.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Но каде да го лоцираме овој концепт? Не, според Сосир, во пишаното.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Дерида го прифаќа овој дел од структурализмот но останатите аспекти на Сосировата мисла ги отфрла.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Движењето беше апсолутно нужно, а таа нужност не може да се појави пред ниедна друга инстанца, со цел да биде просудена.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Таа е она што апсолутно раскинува со востановената нормалност, и, според тоа, може да се најави, да се претстави, единствено како чудовишна.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Сѐ се одвива како западниот поим за говорот (во она што, отаде неговата повеќезначност и тесната и проблематична спротиставеност на зборот и на јазикот, го врзува главно за фонематската или глосематската продукција, за јазикот, за гласот, за слухот, за звукот и здивот, за зборот) денес да се открива како маскирање на едно првично писмо5: пофундаментално од она кое, пред ова пресвртување, се сметаше за прост „додаток на зборот“ (Русо). okno.mk | Margina #11-12 [1994] 51
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Идејата за науката и идејата за писмото - значи, и за науката за писмото - за нас имаат смисла единствено поаѓајќи од еден искон и во рамките на еден свет на кој веќе му беше назначен извесен поим на знакот (потаму ќе речеме поимот на знакот) и извесен поим за односите помеѓу зборот и писмото. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 49
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Е, па сега види што треба да направиш со него. ,Борба е општ поим за судир на две противнички страни.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)