Ме созеде едно друго сеќавање од часовите по историја на уметноста: „Еднаш“, рече професорот кој некогаш јадел конзерва од супите на Енди Ворхол, „во полусон станав да се напијам чаша вода и тукушто се вратив во спалната, се вклучи компјутерот, заканувачки наметнувајќи необично присуство.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)