Таа никогаш и од никого на барала додатни објаснувања зошто кај неа доаѓа да бара помош или да преноќи.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Таа всушност само ја споделуваше со нас немаштијата и опасностите.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Ми мавташ (на помош или за разделба?) додека Таа по име те повикува, по рамо нежно те потчукнува Велиш: „Не се плаши - не се плашам, Таа само еднаш вака доаѓа...“ 2 август 2000
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Дипломатскиот претставник на САД во Швајцарија, Хју Р. Вилсон (Hugh R. Wilson) напишал дека „Женева е толку полна со претставници на малцинства и на поробени делови, сите настојуваат да го предизвикаат вниманието на една или на друга влада, така што јас сметам дека е препорачливо да се игра крајно сигурно во однос на секој од нив и да не им се дава можност да сметаат дека ние им даваме ним каква било помош или поддршка“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Гоце, единствената надеж на мајката, му ја стискаше раката како да сакаше да го додржи до свест, го плескаше по бескрвните образи со галежни шлаканици, молејќи се да го има жив во рацете барем додека не се појави таа секогаш Брза помош или додека не долета тој волшебник од лекар.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Уште повеќе, ако би се посматрале како воена сила, партизаните биле побројни, подобро организирани, дисциплинирани и подобро водени отколку четниците“.39 Аналогно на ваквата констатација и на информациите од другите воени мисии при Главните штабови на единиците на НОВ и ПОЈ,40 Маклин во разговорот со Черчил пред одржувањето на Техеранската конференција41 ќе истакне дека според неговите согледувања повоеното уредување на Југославија нема да зависи од Велика Британија42 и без разлика дали партизаните добивале британска помош или не по војната ќе претставуваат одлучувачки фактор и како комунисти по доаѓањето на власт, во Југославија ќе воспостават тоталитарен облик на владеење сличен на советскиот.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)