Живиот спомен на Игора Лозински, остварувањето на неговиот морален тестамент и многузначните пораки што ги остави пред нивните животи, се постави како жив мост помеѓу нив.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Ние различно ги толкувавме пораките што ни ги пренесуваше таа од татковата работна соба.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)