порој (имн.) - ги (зам.)

Се сети:тие луѓе војувале четри пати во четирите годишни времиња. напролет (а наесен?) дождовните порои ги миеле стрмните ниви од семе, од род.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Уличниот порој ги носеше мртвите звуци-пеперуги. Нивната шушкава смрт тежеше.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Зачмаената улица оживуваше. Како матен порој ги валкаше во мов удавените луѓе - себични и нечовекољубиви.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)