Децениите што новите песни ги делат од првите, свесно и како творечки поттик и постапка ги искажуваат своите поетички разлики и во јазикот и во ликовните и звуковни својства, и во версификацијата и структурата на песните и во градбата на реквиумот.
„Елегии за тебе“
од Матеја Матевски
(2009)
Кога посматрачот ќе биде соодветно вклучен, асистентот покрај компјутерите го активира компјутерскиот програм за Home of the brain, со посебни постапки ги премерува и ги програмира различните движења на раката од примателот со споменатата ракавица. Home of the brain е музеј на помнењето составен од четири соби, во кои што се симулирани графички содржини значајни за мисловните светови на четирите значајни мислители на медиската парадигма: Joseph Weisenbaum, Vilem Flusser, Marwin Minsky и Paul Virilio.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Тоа е интерактивно дело, за чијшто влез е потребно гледачот/набqудувачот посебно да се приготви: на главата мора да си стави кацига/ okno.mk | Margina #15-16 [1995] 41 очила со монитор, на раката да навлече податочна ракавица (data glove).
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Таквите постапки ги оправдувал со ставот: „Не знам.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Овие се втурнаа во купот и со ѕверски постапки ги одделија децата од дедовците им.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Трудовиот инспектор, во овој случај, составува записник, којшто заедно со барањето за поведување ваква постапка ги доставува до Комисијата за посредување, и тоа во рок од три дена.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Елитистичките, економските, редукционистичките и песимистичките постапки ги заменија нагласувањето на релативната автономија, отпорот на публиката, множеството значења и политиката на уживањето.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Популарната култура стана сцена на динамично натпреварување, дури на “борба”, а не на статичка доминација.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Во постојаните интеракции меѓу доминантните економски структури и публиката се создаваат низа можни значења, што уште повеќе оневозможува да говориме за некакви едноставни, предвидливи ефекти.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)