Затоа што самата положба на таквото нивно општествено постоење е неприродна, бидејќи од нивните високи места општеството по природа на денешната историска ствар очекува поттик кон една историски рационална преобразба, којашто тие ниту можат ниту знаат да ја понудат, тие придвижуваат измислена војна за да ја прикријат неприродноста на своето општествено постоење на местата што не им припаѓаат.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Остануваше само еден силен поттик кон извршувањето на нешто заедничко со Глигора.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)