Тоа е така, помислуваше, зашто без вас почеток нема но без вас нема ни - крај...
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Ги одбираше Тој зборовите, ги лачеше, ги средуваше и со голем страв ги допираше оние меѓу нив низ кои се насетуваше беспризорно мрачната боја на крајот.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
За исчезнувањето на мозокот на Мартон имам две тези: тој од самиот почеток немал мозок, живеел со отворен череп и поради тоа носел шешир.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)