Малите чеда ги обув, ги облеков во пљачки нови - како за празник и за црква, погача и кокошка им испеков и со молитви - благослови ги допратив до граница...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Така трипати Крстовица одјареми страв и многупати и на празник и во делник и на веселба и на закоп и на разбуд, редеше гласно...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Оваа пита Мајка ја месеше само на празници и значајни денови.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Луција завршила дефектологија и сега работи во Центарот за слух и говор; солидно заработува, живее сама, а Земанек ја посетува одвреме-навреме, и се разбира, со неа излегува за време на државните празници и партиските прослави, за да ја покаже својата брачна врска пред јавноста.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Бришиш делници, празници и пак не знаеш кога ќе си одиш дома.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Зар не слушна за една жена која му даде писмо на еден Албанец за да го прати?
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Пандо со рака и даде знак на Ристана да застане.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
- А ден пред Велигден помина селскиот кмет по сите куќи и рече: - На секој чардак на празник и по неделини да се вее грчкото знаме!
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Мене никој не ми носи книга.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Ете, ѝ беа мил спомен. Се знаеше, ги облекуваше само за државните празници и тогаш, о боже, одеше малку поинаку одошто обично.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)