Не сакаше да се збуни, да ја издаде својата изненаденост, да биде уловен и од брат му, како што беше уловен од себе си во тоа ситно, мало, безначајно откритие. „Навистина, глупаво е да се сметам за зрнце песок, за отпор на твоите води.“ Неоскрнавената белина на новата превивка на неговата рака неодоливо го привлече погледот на брат му.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Го слушна детското плачење од зад врата и ја погледна превивката на левата рака. Време е за преврзување, се сети.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Недоизбувнатата расправија беше длабока и темна мудрост под превивки на сурово самозаборавање со што си ги криеја срцата, не толку еден од друг колку секој од себеси.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Ги слушав од својот триножец пред мртвото огниште.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)