прекар (имн.) - го (зам.)

Величе тивко липаше, на Цветан ушите (заради кои на прекар го викаме Уши) изгледаа проѕирно бели, а Мите си ја бришеше потта од челото.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Тој човек од Црвениот крст јас не го видов, Сврделот на прекар го викале, ама еднаш кога бев во Кочани, ја видов ќерка му.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Тие ги крадеа дрвата за нив. тогаш едни двајца наши, еден Војне, Војне и еден Михајло, Брчалото на прекар го викавме, тие со ливаѓани беа гас и гаќи да ми простиш.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)