прилог (имн.) - кон (предл.)

Е, тоа е уште еден прилог кон генетиката, па децата понекогаш заличуваат на своите роднини.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Наспроти постоечките историскоуметнички поделби, создадени за снаоѓање во културната традиција, одредувањето на диферентиа специфицае на Дишан-овиот прилог кон таа традиција и понатаму останува недовршена работа.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Нов прилог кон нашите диференцијации.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Освен тоа, ова е и прилог кон нашата серија “Скопски раскази”, а и протест против очајно анахрониот концепт за расказ кој го тераат смешните арбитри од “Нова Македонија”.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
За нејзиното истражување нема ни збор во романот, но заклучоците се наметнуваат посредно, преку следењето на однесувањето на самите селани, на заедницата која настапува како маса, а не како низа поединци, така што Бунар може да се толкува и како прилог кон истражувањето на Агна.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Не сакајќи да избегам од мојата опсесивна тема Театарот, ќе кажам дека во нашите театри завидливоста и појавата на плагијат, зборувам воопштено, скоро е незабележителна, то ест не дава никаков прилог кон сценското творештво.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Ете како го прави тоа Трајче Кацаров. Неговите текстови-рефлексии започнуваат со еден сосема природен вовед од светот на уметноста или од секојдневниот живот, од некое прочитано интервју или занимлив прилог во дневниот печат, а потоа со голема доза иронија, гротеска и цинизам, укажуваат на состојбите во општеството, небаре прилог кон градење на една нова македонска културолошка свест.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Па, еве прилог кон патот поплочан со добри намери.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Целта на здружението е јасна: тероризам во уметноста, ширење на идиотизмот во културата, исмејување и засмејување, одгледување циркузанти за инфилтрација во врвните уметнички институции итн. (за поподробни информации околу здружението на творци љубители на идиотска уметност обратете се на адресата на Маргина.) Како мал прилог кон целите на здружението, и како некаков програмски почеток на неговото дејствување, објавуваме еден текст што се бави со идиотизмот претежно во тнр. западен културен круг, надевајќи се дека кон светскиот глобален фундус на идиотизам и ние ќе приложиме не баш безначаен дел.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Арафат и Палестина, како и Тунис и арапските и неврзаните земји, кои продолжија да живеат во мене низ неколку незаборавни пријателства, на кои времето не им може ништо, беа дел на едно минато чии вредности не можеа да влезат во никакви дипломатски вредности, адути, во прилог кон другите.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Но за да се раскаже таа сторија требаше да се вратам неколку години наназад, во летото на 1978 година кога за првпат се сретнав со соборецот на Јасер Арафат, големиот палестински поет Махмуд Дарвиш, заедно со неколку палестински поети, во Струга, на бреговите на Охридското Езеро, кое го сметав и за своја конечна татковина...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Посебен е хипнотичкиот пејсаж од 224 okno.mk Desiderio Monsu, Експлодирачка црква Desiderio Monsu, Имагинарна архитектура okno.mk 225 сон, согледувањето на светот во еден (исполнет со страв) сон.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Прилог кон едно артикулирано растројство, обид да се направи шатор (шатра) од „Мрак“?
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Две слики како прилог кон тоа: Разорувањето на Содома и С.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)