природа (имн.) - ги (зам.)

Сака и не може да ги стегне со дланка крвавите очи, тие многу виделе и недогледале се за што природата ги определила: се плаши од допир на една истината лигавост, полжавска смекнатост на крвава белина.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Бидејќи законите на дијалектиката се универзални, објективизираниот „дух“ во природата ги пренесува нив преку науките кај човекот кога се „самоспознава“.
„Значењето на Хегеловата филозофија“ од Кочо Рацин (1939)
Откако ги испроба сите птици, и оние што живееја во неговата куќа, и оние што правеа седела по дрвјата или во шеварот и трските, започна да јаде и секакви други тишки што природата ги даваше: полжави, ежови, желки, жаби, лисици, гуштери, полски глувци, гушерици, змии.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Луѓето отапуваа и немаа разбирање за ништо. Природата ги опоменуваше, нејзината закана висеше над нив.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)